Olej frankincense hamuje przeżycie komórek i indukuje apoptozę w hodowanych komórkach raka pęcherza moczowego.
tło
Żywica kadzidłowa pozyskiwana jest z drzew z rodzaju Boswellia (rodzina Burseraceae). W pniach drzew wykonuje się nacięcia w celu wytworzenia wyciekającej gumy, która wygląda jak żywica mleczna. Żywica twardnieje w pomarańczowo-brązową żywicę gumową znaną jako kadzidło. Istnieje wiele gatunków i odmian kadzideł, w tym Boswellia serrata w Indiach, Boswellia carteri w Afryce Wschodniej i Chinach, Boswellia frereana w Somalii i Boswellia sacraw Arabii, z których każda wytwarza nieco inny rodzaj żywicy. Różnice w glebie i klimacie powodują większą różnorodność żywic, nawet w obrębie tego samego gatunku. Aromat tych żywic jest ceniony ze względu na domniemane właściwości lecznicze i doskonałe właściwości rytuałów religijnych od czasów starożytnych Egipcjan [ 1 ], i był stosowany w kadzidłach, fumiganach i jako środek utrwalający w perfumach.
Żywica kadzidłowa była uważana przez wieki za bogatą w właściwości wspomagające zdrowie. Żywice Boswellia carteri i Boswellia serrata były stosowane w leczeniu reumatoidalnego zapalenia stawów i innych chorób zapalnych [ 2 ], takich jak choroba Leśniowskiego-Crohna [ 3 ] w tradycyjnej medycynie wielu krajów. Aktywność przeciwzapalna przypisywana jest zdolności żywicy do regulowania produkcji cytokin odpornościowych [ 4 ] i naciekania leukocytów [ 5 , 6 ]. Ekstrakt Boswellia serrata wykazuje również działanie przeciwbakteryjne i przeciwgrzybicze [ 7 ]. Dodatkowo wyciągi zŻywice gumowe z gatunku Boswellia mogą wykazywać działanie przeciwnowotworowe, w oparciu o ich działanie przeciwproliferacyjne i proapoptotyczne w liniach komórkowych gwiaździaka szczura [ 8 ] i w liniach komórkowych ludzkiej białaczki [ 9 ], a także ich działanie przeciwrakotwórcze w chemicznie indukowane mysie modele raka skóry [ 10 ]. Klinicznie ekstrakt z żywicy zmniejsza obrzęk otrzewnowy u pacjentów z glejakiem [ 8 ] i odwraca wiele przerzutów do mózgu u pacjentki z rakiem piersi [ 11 ]. Wyniki te sugerują, że żywica kadzidłowa zawiera składniki aktywne, które modulują ważne działania biologiczne.
W poszukiwaniu aktywnych składników leczniczych żywic kadzidełkowych Chevrier i in . poinformował, że ekstrakt etanolowy z żywicy Boswellia carteri zawiera 7 kwasów bosweliowych [ 4 ]. Akihisa i in . poinformował, że ekstrakt metanolowy żywicy Boswellia carteri składa się z 15 kwasów triterpenowych, w tym kwasów bosweliowych i 2 diterpenów typu błonowego [ 12 ]. Kwas 11-keto-β-bosweliowy, najsilniejszy przeciwzapalny składnik żywicy, selektywnie blokuje biosyntezę leukotrienu poprzez hamowanie aktywności 5-lipoksygenazy w granulocytach obojętnochłonnych szczura [ 13 ] i zapewnia działanie ochronne w indukowanym chemicznie mysim modelu wrzodziejącego zapalenia jelita grubego [ 14]. Kwasy bosweliowe zapobiegają także zapaleniu wątroby indukowanemu przez endotoksynę / galaktozaminę u myszy [ 15 ]. Ponadto wykazano, że kwasy bosweliowe mają działanie przeciwnowotworowe dzięki ich działaniu cytostatycznemu i apoptotycznemu w wielu liniach ludzkich komórek nowotworowych, w tym w komórkach oponiaka [ 16 ], komórkach białaczkowych [ 17 ], komórkach wątrobiaka [ 18 ], komórkach czerniaka, komórkach włókniakomięsaka [ 19 ] i komórki raka okrężnicy [ 20 ].
Olejek kadzidłowy, ekstrakt otrzymany przez destylację z parą wodną z żywicy kadzidełkowej, jest jednym z najczęściej stosowanych olejków w praktykach aromaterapeutycznych. Wykonano znaczną pracę nad składem olejku z kadzideł różnych gatunków i marek handlowych; a składniki olejku kadzidłowego różnią się w zależności od klimatu, warunków zbioru i źródeł geograficznych żywicy kadzidełkowej [ 21]. Ze względu na udział kwasów bosweliowych olej kadzidełkowy może mieć również właściwości przeciwnowotworowe i przeciwnowotworowe. W tym badaniu wykazaliśmy, że komercyjne źródło oleju z kadzideł może odróżnić komórki J82 raka pęcherza od normalnych komórek UROtsa z nabłonka pęcherza i tłumić żywotność komórek rakowych. Na podstawie analizy ekspresji genów olej kadzidłowy aktywował kilka szlaków antyproliferacyjnych i proapoptotycznych, które mogą być odpowiedzialne za śmierć komórek J82 indukowaną olejem kadzidłowym.
Metody
Odczynniki i chemikalia
Pożywka do hodowli komórkowej [MEM i DMEM / F-12 (1: 1)], płodowa surowica bydlęca (FBS), roztwór witamin MEM, aminokwasy nie niezbędne, naskórkowy czynnik wzrostu (EGF), selenin transferyny insuliny sodu (ITS ) suplement do pożywki, pirogronian sodu i penicylina-streptomycyna zostały zakupione od Invitrogen (Grand Island, NY). Olej kadzidełkowy zawierający 1200 mg / ml żywicy kadzidełkowej uzyskano z Young Living Essential Oils (Lehi, UT). Test proliferacji komórek XTT i zestawy do wykrywania śmierci komórek in situ uzyskano z Roche (Indianapolis, IN). Błękit trypanowy został zakupiony od Sigma (St. Louis, MO). RNeasy ® Mini Kit otrzymano z Qiagen (Valencia, CA).
Ludzkie linie komórkowe pęcherza
Rak pęcherza przejściowego J82 uzyskano z ATCC (HTB-1; Manassas, VA). Linia komórkowa J82 pochodzi ze słabo zróżnicowanego, inwazyjnego raka pęcherza moczowego z ludzkich komórek przejściowych (etap 3) [ 22 ]. Komórki J82 utrzymywano w pożywce wzrostowej składającej się z MEM uzupełnionej 10% FBS, 0,1 mM nieistotnych aminokwasów, 1 mM pirogronianu sodu, 2% roztworu witaminy MEM, 100 jednostek / ml penicyliny i 100 μg / ml streptomycyny. Linię komórkową UROtsa pierwotnie wyizolowano z pierwotnej kultury normalnego ludzkiego nabłonka i unieśmiertelniono konstruktem zawierającym duży antygen T SV40 [ 23]. Komórki UROtsa hodowano w DMEM / F12 z dodatkiem 10 ng / ml EGF, 1 x suplementu ITS, 100 jednostek / ml penicyliny i 100 μg / ml streptomycyny. Komórki hodowano w nawilżonym inkubatorze do komórek w temperaturze 37 ° C i 5% CO 2 i pasażuje co 3-4 dni, lub gdy komórki osiągnęły 80% zlewności.
Analiza żywotności komórek
W celu określenia liczby zdolnych do życia komórek po obróbce olej kadzidło komórki J82 i UrotSa wysiano na 96-dołkowych płytkach do hodowli tkankowych z gęstością 1 x 10 4 komórek / mm 2w 100 μl pożywki wzrostowej. Po całonocnej inkubacji w celu przylegania do każdej studzienki w trzech powtórzeniach dodano 100 μl pożywki do wzrostu komórek lub różne rozcieńczenia olejku kadzidełkowego (w stężeniach końcowych od 1: 600 do 1: 4000) w trzech powtórzeniach, uzyskując w sumie 200 μl. Żywotność komórek określono w czasie leczenia i 24 godziny po ekspozycji na olej kadzidełkowy przy użyciu zestawu do testu proliferacji komórek XTT. W skrócie, w czasie testu 100 μl pożywki wzrostowej usunięto z każdej studzienki i do każdej studzienki dodano porcję 50 μl mieszaniny znakującej XTT. Reakcje prowadzono w 37 ° C przez 4 godziny. Absorbancję uzyskano przez odczyt płytek przy długości fali 450 nm przy użyciu czytnika mikropłytek μQuant (Bio-Tek; Winooski, VT).
Włączono także wykluczenie błękitu trypanu w celu określenia żywotności komórek po traktowaniu olejem kadzidło. W skrócie, komórki J82 i UROtsa zaszczepiono w 24-studzienkowych płytkach do hodowli tkankowej o tej samej gęstości, jak w teście XTT w 500 μl pożywki wzrostowej. Po przyleganiu komórki otrzymały 500 μl pożywki wzrostowej lub różne rozcieńczenia olejku kadzidełkowego w każdej studzience. Po 3 godzinach od traktowania olejem z kadzideł pożywkę hodowlaną zebrano, aby uratować nieprzylegające komórki; a pozostałe komórki trypsynizowano i połączono z komórkami zebranymi z pożywki hodowlanej. Komórki zebrano przez wirowanie i ponownie zawieszono w 200 μl soli fizjologicznej buforowanej fosforanem (PBS). Następnie podwielokrotność (20 μl) zawiesiny komórek zmieszano z taką samą objętością 0,4% (wag./obj.) Roztworu błękitu trypanu. Komórki zliczono za pomocą hemocytometru w celu określenia liczby komórek niebieskich (nieżywotne) i jasnych (żywotne). Żywotność komórek wyrażono jako odsetek komórek pozytywnych pod względem błękitu trypanu w porównaniu do całkowitej liczby komórek.
Ekstrakcja RNA i ocena jakości
Całkowity RNA izolowano z komórek J82 do analizy mikromacierzy. Pokrótce, 2 x 10 5 J82 Komórki wysiano na 60 mm płytkach do hodowli tkankowych, hodowano przez noc do przylegania i albo pozostawia niepotraktowane lub potraktowano 1: 1000 rozcieńczenia oleju kadzidło w pożywce wzrostowej. Całkowity RNA izolowano przy 0 godzin (bez obróbki) i po 0,5, 1, 2 i 3 godziny po stymulacji za pomocą zestawu RNeasy ® Total RNA mini kit izolacji oparte na zaleceniach WYTWARZANIA'S (Qiagen, Valencia, CA). Całkowite stężenie RNA określono za pomocą skaningowego spektrofotometru nanodropowego, a następnie jakościowo oceniono pod kątem degradacji, stosując stosunek rRNA 28: 18s za pomocą systemu elektroforezy na żelu kapilarnym (Agilent 2100 Bioanalyzer, Agilent Technologies; Santa Clara CA).
Znakowanie RNA, hybrydyzacja mikromacierzy i skanowanie
Ogółem 250 ng RNA z każdego punktu czasowego znakowano przy użyciu zestawu Ilumina Total Prep RNA Amplification Kit zgodnie ze wskazówkami producenta (Ambion; Austin. TX). W skrócie, cDNA poddano odwrotnej transkrypcji z RNA po zainicjowaniu T7-oligo-dT, a cRNA zsyntetyzowano in vitro z promotora T7, jednocześnie wprowadzając biotynylowany UTP. cRNA hybrydyzowano przez noc z Illumina ludzką Ref-8 wersja 3 BeadChips zawierające sondy w sumie 24 526 transkryptów. Cząstki mikromacierzy były myte do wysokiej ostrości i znakowane streptawidyną-Cy3 (Amersham Biosciences; Piscataway, NJ) przed skanowaniem na czytniku Illumina BeadArray.
Analiza danych bioinformatycznych
Nie-znormalizowaną intensywność fluorescencji każdej sondy na szkiełku mikromacierzy uzyskano przy użyciu pakietu ekspresji genów DirectHyb w oprogramowaniu BeadStudio (Illumina, wersja 3.1.3). Filtrowanie intensywności fluorescencji przeprowadzono w celu usunięcia genów, które nie miały minimalnej względnej fluorescencji wynoszącej 64 jednostki w co najmniej jednym punkcie czasowym. Dane z pozostałych sond przekształcono logarytmicznie i znormalizowano kwantowo (Matlab). Przeprowadzono końcowe filtrowanie w celu identyfikacji genów z minimalną dwukrotną zmianą znormalizowanych wartości ekspresji między sąsiednimi punktami czasowymi. Dane dotyczące ekspresji są dostępne w Gene Expression Omnibus (GEO) o numerze dostępu GSE14002 .
TUNEL (terminalne oznaczenie końca nici transferazy deoksynukleotydylowej dUTP) Analiza
Analizę TUNEL przeprowadzono w komórkach J82 przy użyciu procedury barwienia podobnej do immunohistochemicznej (IHC), jak informowaliśmy [ 24 ]. W skrócie, przylegające komórki J83 pozostawiono nietraktowane lub potraktowano rozcieńczeniem 1: 1000 olejku z kadzideł. W 3 godziny po leczeniu zebrano zarówno nieprzylegające, jak i przylegające, a komórki wirowano. Osady komórkowe utrwalono w 10% formalinie, zanurzono w 2% agarozie i poddano zatapianiu w parafinie. Osadzone bloki komórkowe pocięto na części, odparafinowano i ponownie uwodniono. Komórki apoptotyczne wykrywano za pomocą zestawu do wykrywania śmierci komórek in situ . Po końcowej reakcji transferazy deoksynukleotydylowej dodano szybko czerwony substrat do wywołania koloru. Szkiełka następnie przemyto i uszczelniono wodnym środkiem montażowym.
Analiza fragmentacji DNA
Aby ustalić, czy komórki J82 ulegają fragmentacji DNA po potraktowaniu oleju kadzidło 2 x 10 5 komórek J82 i UrotSa wysiano na 60 mm płytkach do hodowli tkankowej w ich podłożu hodowlanym, inkubowano przez noc w przyleganie i potraktowano 1: 1000 rozcieńczenia oleju kadzidło w pożywkach wzrostowych. Komórki zebrano w 0 (nietraktowana kontrola), 1, 3 i 6 godzin po traktowaniu; a genomowy DNA został przygotowany i wytrącony na podstawie zgłoszonych procedur [ 25 ]. Ilości genomowego DNA określono spektrofotometrycznie. Próbki (10 μg) genomowego DNA rozdzielono na 2% żelu agarozowym; obrazy żeli zabarwionych bromkiem etydyny zarejestrowano za pomocą systemu Gel Doc 100 (Bio-Rad, Hercules, CA).
Statystyka
Wyniki wyrażono jako średnią ± SEM z czterech eksperymentów. Porównania przeżycia komórek J82 i UROtsa po obróbce olejkiem z kadzideł zostały wykonane przy użyciu jednokierunkowej analizy wariancji (ANOVA), a następnie testu post hoc Dunnetta. P <0,05 uznano za statystycznie znaczący.
Wyniki
Żywotność komórek pęcherza z kadzidłami z tłumionym olejem
Komórki J82 raka pęcherza wykazywały wzrost niezależny od gęstości i rosły w miękkim agarze, ale nie były rakotwórcze u nagich myszy [ 26 ]. Unieśmiertelnione komórki urotelialne pęcherza moczowego UROtsa wyrażały duży antygen SV40 T, ale nie nabyły cech transformacji nowotworowej, w tym wzrostu miękkiego agaru lub rozwoju nowotworów u nagich myszy [ 23]. Aby ustalić, czy olej z kadzideł hamuje żywotność komórek pęcherza, zarówno komórki J82, jak i UROtsa poddano ocenie morfologicznej i żywotności komórek. Komórki J82 uległy znaczącym zmianom morfologicznym, takim jak odłączenie od płytek do hodowli tkankowych i kurczenie się w ciągu 3 godzin po ekspozycji na olej kadzidłowy. Po upływie 24 godzin po leczeniu, komórki J82 całkowicie odłączone od płytki do hodowli tkankowej, podczas gdy kontrolne pozostały nietraktowane przylega do płyty (figura
(Figure1A
1A i
and1B).
1B ). W przeciwieństwie do komórek UrotSa pozostała przymocowana do dolnej płyty i nie wykazują zauważalnych morfologicznych zmian (rysunek
(Figure1C
i
1D 1D ).
Zmiany morfologiczne raka pęcherza moczowego J82 i komórek urotelialnych pęcherza moczowego UROtsa po stymulacji olejkiem z kadzideł . Komórki pęcherza UrotSa J82 i wysiano na 96-dołkowych płytkach do hodowli tkankowych w stężeniu 1 x 10 4 komórek / mm 2, hodowano przez noc dla przylegania i pozostawiono nietraktowane lub poddano rozcieńczeniu 1: 1000 stymulacji olejkiem kadzidło. Zdjęcia wykonano 24 godziny po traktowaniu (J) nietraktowanych komórek J82, (B) komórek J82 traktowanych olejem kadzidełkowym, (C) nietraktowanych komórek UROtsa i (D) komórek UROtsa traktowanych olejem kadzidełkowym przy użyciu odwróconego mikroskopu Olympus IX51. Zwróć uwagę na kurczenie się komórek obserwowane w komórkach J82 po obróbce olejkiem z kadzideł. Natomiast komórki UROtsa nie doświadczyły zauważalnych zmian morfologicznych po tym samym stężeniu ekspozycji na olej kadzidłowy.
Aby ustalić, czy olej kadzidłowy wpływa na żywotność komórek J82 i UROtsa, liczbę żywotnych komórek J82 i UROtsa określono po różnych rozcieńczeniach (1: 600 do 1: 1400) ekspozycji na olej kadzidłowy. W nietraktowanych kontroli, ilość zdolnych do życia komórki J82 i komórek UrotSa zwiększona 1,62 ± 0,31 i 2,72 ± 0,85 krotnie w 24 godziny po wysianiu komórek, odpowiednio (Figura
(Rysunek 2).(Figure2B
Przeżycie komórek pęcherza w odpowiedzi na ekspozycję na olej kadzidełkowy . Żywotność komórek określono za pomocą (A) kolometrycznego testu XTT po 24 godzinach i (B) wykluczenie błękitu trypanu po 3 godzinach po stymulacji olejem kadzidełkowym. Wszystkie eksperymenty przygotowano w trzech powtórzeniach do testu XTT i powtórzono w celu wykluczenia błękitu trypanu. Dane przedstawiono jako średnią ± błąd standardowy średniej (SEM) z co najmniej 3 niezależnych eksperymentów. * wskazuje statystyczną różnicę między komórkami J82 traktowanymi olejem kadzidełkowym a komórkami UROtsa ( P <0,05).
Identyfikacja ekspresji genów aktywowanych olejem kadzidełkowym
Aby określić naturę śmierci komórek J82, przeprowadzono analizę mikromacierzy. Z 24 526 sond genowych na mikromacierzy 8430 sond miało wartość intensywności fluorescencji co najmniej dwa razy większą niż intensywność tła dla jednego lub większej liczby ocenianych punktów czasowych. Łącznie 122 geny w komórkach J82 zostały zwiększone ponad dwukrotnie w co najmniej dwóch sąsiadujących punktach czasowych dzięki olejkowi z kadzideł (patrz plik dodatkowy 1). Tylko 3 z tych genów wzrosły w ciągu pierwszych 30 minut [białko palca cynkowego 57, mała nuklearna ramka RNA C / D 48 i gen wczesnej odpowiedzi wzrostu 1 (EGR1)]. Poziomy mRNA EGR1 wzrosły 5,87 razy w ciągu pierwszych 30 minut, a kolejne 2,86 razy w ciągu kolejnych 30 minut. Kolejne 15 genów wzrosło co najmniej dwukrotnie od 30 do 60 minut po stymulacji olejkiem z kadzideł; a 11 z nich nadal wykazywało podwyższoną ekspresję po pierwszej godzinie. Znacznie większa liczba genów zwiększyła ekspresję między 1 a 2 oraz między 2 a 3 godzinami po ekspozycji na olej kadzidełkowy.
W sumie 47 genów zostało obniżonych w komórkach J82 przez olej z kadzideł (patrz Dodatkowa teczka 2). Trzy geny [tubulina gamma 1, wakuolarny sortujący białko 11 homolog i RNA polimerazy II (ukierunkowany na DNA) polipeptyd K] jako pierwsze zmniejszyły się ponad dwukrotnie od 30 do 60 minut po ekspozycji na kadzidło. Kolejne 12 genów zmniejszyło się od 1 do 2 godzin, a 32 inne geny zmniejszyło się od 2 do 3 godzin. Zidentyfikowano dodatkowe 12 genów, których poziomy ekspresji zmieniły się co najmniej dwukrotnie między dwoma sąsiadującymi punktami czasowymi, a następnie zmieniły się w przeciwnym kierunku co najmniej dwukrotnie między następnymi sąsiadującymi punktami czasowymi. Te 12 genów to domena powtórzenia ankaryny 27, otwarta ramka odczytu chromosomu 5 34, białko wiążące kalcyneurynę 1, izomeraza delta dodecenoilo-koenzymu A, dyneina (aksonal, pośredni polipeptyd 2), ATG2 [homolog autofagii 2 homolog A, N-deacetylaza / N -sulfotransferaza (heparan glukozaminylo) 2],
Grupowanie funkcjonalne genów regulowanych olejem kadzidełkowym
Produkty genów, które zostały zmienione w komórkach J82 raka pęcherza leczonych olejem kadzideł, zostały funkcjonalnie pogrupowane zgodnie z klasyfikacją Gene Ontology. W oparciu o funkcje biologiczne produkty genowe, które działają jak cytokiny, receptory błonowe, enzymów (w tym kinazy, peptydazy, fosfatazy, i), i transportu cząsteczkowej określone i wyszczególnione w tablicy
tabeli 1..
1 . Pełna lista genów w ramach każdej klasyfikacji znajduje się w pliku dodatkowym 3 . Produkty genów regulowane olejem kadzidłowym, które działają jako czynniki transkrypcyjne, zatrzymanie cyklu komórkowego i proliferacja komórek, a także czynniki apoptotyczne wykazały, że olej kadzidłowy indukuje zatrzymanie cyklu komórkowego i apoptozę w komórkach J82.
Tabela 1
Grupy funkcjonalne genów regulowanych olejem kadzidło w komórkach raka pęcherza J82
| Funkcjonować | Symbol genów | Opis |
| Cytokiny | ||
| CCL2 | ligand chemokiny (motyw CC) 2 | |
| CCL5 | ligand chemokiny (motyw CC) 5 | |
| CMTM8 | Domena transbłonowa podobna do CKLF MARVEL zawierająca 8 | |
| CXCL2 | ligand chemokiny (motyw CXC) 2 | |
| IL1A | interleukina 1, alfa | |
| IL6 | interleukina 6 (interferon, beta 2) | |
| IL8 | interleukina 8 | |
| Enzymy - kinazy | ||
| ABL2 | v-abl Abelson mysia białaczka wirusowy homolog onkogenu 2 (arg, gen związany z Abelsonem) | |
| AXL | Receptorowa kinaza tyrozynowa AXL | |
| CDKN1A | zależny od cykliny inhibitor kinazy 1A (p21, Cip1) | |
| CLK1 | Kinaza podobna do CDC 1 | |
| DLG1 | dyski, duży homolog 1 (Drosophila) | |
| FGFR1 | receptor czynnika wzrostu fibroblastów 1 (kinaza tyrozynowa 2 związana z fms, zespół Pfeiffera) | |
| PSTK | kinaza fosfoseryl-tRNA | |
| SGK1 | kinaza regulowana w surowicy / glukokortykoidach 1 | |
| SNF1LK | Kinaza podobna do SNF1 | |
| TAOK1 | Kinaza TAO 1 | |
| TRIB1 | tribbles homolog 1 (Drosophila) | |
| Enzymy - peptydazy | ||
| RCE1 | Homolog RCE1, peptydaza białka prenylowego (S. cerevisiae) | |
| Enzymy - fosfatazy | ||
| DUSP10 | fosfataza o podwójnej specyficzności 10 | |
| DUSP2 | fosfataza o podwójnej specyficzności 2 | |
| DUSP5 | fosfataza o podwójnej specyficzności 5 | |
| MTMR6 | białko związane z miotubulariną 6 | |
| NUDT2 | motyw typu nudix (ugrupowanie X połączone z difosforanem nukleozydów) 2 | |
| PPP3R1 | fosfataza białkowa 3 (dawniej 2B), podjednostka regulatorowa B, izoforma alfa | |
| PTPN23 | białkowa fosfataza tyrozynowa, niereceptorowa typu 23 | |
| Receptory membranowe | ||
| PLAUR | aktywator plazminogenu, receptor urokinazowy | |
| PLXNA1 | pleksyna A1 | |
| PLXNA3 | pleksyna A3 | |
| SSTR1 | receptor somatostatyny 1 | |
Regulatory transkrypcji
Dwa czynniki transkrypcyjne, LOC12629 i EGR1 były natychmiast (w ciągu 30 minut), regulowany przez olej kadzidło (Tabela
(Tabela 2).
2 ). Kolejnych 5 czynników transkrypcyjnych, w tym ATF3, FOS, FOSB, KLF2 i ZNF234, zwiększono w ciągu 1 godziny i utrzymywano przez co najmniej 2 godziny po traktowaniu olejkiem z kadzideł. Trzy czynniki transkrypcyjne, KLF4, KLF5 i ZBTB11, były regulowane w górę przez olej kadzidłowy między 1 a 2 godzinami po leczeniu. Pozostałe 11 czynników transkrypcyjnych (DDIT3, DEDD2, DENR, HES1, ID1, JUN, JUNB, SNAPC1, TSC22T1, UBTF, ZFP36) uznano za późno odpowiadające, ponieważ ich ekspresja uległa zmianie po 2 godzinach ekspozycji na olej kadzidłowy.
Tabela 2
Regulowane olejem kadzidło czynniki transkrypcyjne w komórkach J82
| Czas po stymulacji olejkiem z kadzideł (godziny) | ||||
| <0,5 | 0,5–1 | 1–2 | 2–3 | |
| Zwiększona regulacja | LOC126295 ( NM_173480.1 ) * | ATF3 ( NM_001040619.1 ) | KLF4 ( NM_004235.3 ) | DDIT3 ( NM_004083.4 ) |
| EGR1 ( NM_001964.2 ) | FOS ( NM_005252.2 ) | KLF5 ( NM_001730.3 ) | DEDD2 ( NM_133328.2 ) | |
| FOSB ( NM_006732.1 ) | ZBTB11 ( NM_014415.1 ) | DENR (NM_003677.3) | ||
| KLF2 ( NM_016270.2 ) | HES1 ( NM_005524.2 ) | |||
| ZNF234 ( NM_006630.1 ) | ID1 ( NM_181353.1 ) | |||
| JUN ( NM_002228.3 ) | ||||
| JUNB ( NM_002229.2 ) | ||||
| SNAPC1 ( NM_003082.2 ) | ||||
| TSC22D1 ( NM_006022.2 ) | ||||
| UBTF ( NM_014233.1 ) | ||||
| ZNF682 ( NM_033196.1 ) | ||||
| Ograniczony w dół | POLR2K ( NM_005034.3 ) | ING4 ( NM_198287.1 ) | HDAC4 ( NM_006037.2 ) | |
| RAI1 ( NM_030665.3 ) | ||||
| TAF15 ( NM_003487.2 ) | ||||
* Numer dostępu GenBank.
Zatrzymanie cyklu komórkowego i proliferacja komórek
Kilka produktów genów zidentyfikowane jako olej kadzidło odpowiadających genów ujemnie związane z regulacją proliferacji komórek, a korzystnie wiąże się z zatrzymaniem cyklu komórkowego (Tabela
(Table3).Tabela 3
Geny hamujące wzrost regulowane olejem kadzidłowym w komórkach J82
| Czas po ekspozycji na olej kadzidłowy (godziny) | |||||
| Symbol genów | 0 | <0,5 | 0,5–1 | 1–2 | 2–3 |
| IL8 | 26,3 | 32,6 | 146,2 | 693,6 | 1241,4 |
| CLK1 | 42,3 | 56.1 | 57,9 | 121,2 | 203,3 |
| DLG1 | 48,3 | 41,2 | 31,2 | 71,8 | 37,2 |
| H2AFX | 105,6 | 103,3 | 106,6 | 51,0 | 96,1 |
| ING4 | 73,7 | 63,0 | 75,3 | 37,2 | 43,6 |
| KLF4 | 89,2 | 68,8 | 123,2 | 326,0 | 556,9 |
| NEDD9 | 38,3 | 34,3 | 23,8 | 59,7 | 56,7 |
| SSTR1 | 47,4 | 37,2 | 28,4 | 70,3 | 27,2 |
| CDKN1A | 56,3 | 54,5 | 95,7 | 167,4 | 382,9 |
| DDIT3 | 346,7 | 316.0 | 523,2 | 735,5 | 1647.7 |
| HDAC4 | 64,4 | 61,7 | 52,1 | 68,0 | 31,5 |
| IL1A | 63,4 | 44,5 | 72,1 | 124,5 | 252,5 |
| IL6 | 190,5 | 235,4 | 337,2 | 563,8 | 1326,4 |
| SNF1LK | 40,6 | 38,8 | 48,9 | 95,8 | 286,3 |
| IL8 | 26,3 | 32,6 | 146,2 | 693,6 | 1241,4 |
| CLK1 | 42,3 | 56.1 | 57,9 | 121,2 | 203,3 |
| DLG1 | 48,3 | 41,2 | 31,2 | 71,8 | 37,2 |
Przedstawiono znormalizowane wartości intensywności fluorescencji. Pogrubiona czcionka wskazuje minimalną dwukrotną zmianę między sąsiednimi punktami czasowymi.
Apoptoza
Poziomy dużej ilości genów, które są odpowiedzialne za apoptozy okazały się być modulowana przez kadzidło oleju (Rysunek
(Figure3).
3 ). Geny te obejmowały CDKN1A, DEDD2, IER3, IL6, SGK i TNFAIP3 (regulowane w górę od 1 do 2 godzin i pozostawały regulowane w górę), a także GAD45B, NUDT2 i inne (regulowane w górę od 2 do 3 godzin). Ponadto gen przeżycia komórek, AXL, był regulowany w dół przez olej kadzidłowy. Jednak dwa geny antyapoptotyczne, GSTP1 i IL1A, były regulowane w górę. Podobną sprzeczność zaobserwowano w przypadku proapoptotycznego genu, ING4, który jest regulowany w dół.
Hierarchiczne grupowanie genów związanych z apoptozą regulowanych olejem kadzidełkowym w komórkach J82 . Mapę uzyskano za pomocą Brayetric Research Branch (BRB) ArrayTools wersja 3.4.0 - Beta_2 oprogramowanie http://linus.nci.nih.gov/BRB-ArrayTools.html po transformacji log 2 intensywności fluorescencji. Każda kolumna reprezentuje przedziały czasowe po ekspozycji na olej kadzidełkowy, a każdy rząd reprezentuje zestaw sond genowych. Poziomy ekspresji dla poszczególnych genów są oznaczone kolorem zielonym / czerwonym, wskazując odpowiednio podwyższony / stłumiony poziom ekspresji.
Indukowana olejem kadzidło śmierć komórki
Przeprowadzono analizę TUNEL w celu ustalenia, czy komórki J82 traktowane olejem z kadzideł ulegają apoptozie. Kadzidło olejkami spowodowało wzrost liczby jasnoczerwony barwione komórki dodatnie TUNEL w porównaniu do komórek nietraktowanych (figura
(Figure4A).
4A ). Fragmentacja genomowego DNA została określona między godzinami 1 i 6 w komórkach J82 po traktowaniu olejkiem z kadzideł. Wyniki elektroforezy w żelu agarozowym wykazała, że wszystkie genomowego DNA pozostał dużych fragmentów DNA, bez tworzenia niewielkiej DNA drabinka (rysunek
(Figure4B).
4B ). Nie było wykrywalnego genomowego DNA dla komórek J82 zebranych po 12 godzinach od traktowania olejem kadzidełkowym (danych nie pokazano).
Indukowana olejem kadzidło śmierć komórki J82 . W celu określenia, czy kadzidło apoptozy olej indukowanej w komórkach raka pęcherza, komórki J82 wysiano na 60 mm płytkach do hodowli tkankowej, w stężeniu 2 x 10 5 komórek na płytkę, hodowano przez noc do przylegania i albo pozostawia niepotraktowane lub potraktowano 1: 1000 rozcieńczenie olejku kadzidłowego. (A) Analizę TUNEL przeprowadzono po 3 godzinach od leczenia. Komórki apoptotyczne z uszkodzonym DNA wybarwiono pozytywnie jaskrawym czerwonym kolorem (wstawki). (B) Fragmentację DNA określono przez rozdzielenie genomowego DNA na 2% żelu agaorse; i obraz żelu został zarejestrowany przy użyciu systemu Gel Doc 100 (Bio-Rad, Hercules, CA).
Dyskusja
Począwszy od ziół po akupunkturę, medycyna alternatywna staje się coraz bardziej popularna w zarządzaniu problemami zdrowotnymi. W tym krótkim raporcie opisaliśmy, że olej z kadzideł, z oknem stężenia, specyficznie tłumił żywotność komórek w ludzkich komórkach raka pęcherza J82, ale nie wpływał na żywotność komórek w unieśmiertelnionych prawidłowych komórkach urotelialnych UROtsa. Olejek kadzidłowy hamujący żywotność komórek J82 można przypisać aktywacji genów hamujących wzrost i proapoptotycznych. Rozważono możliwość, że obserwowane różnice w przeżyciu komórek mogą wynikać z obecności EGF w pożywce. Pomimo tej obawy spodziewaliśmy się, że odporność komórek UROtsa na olej z kadzideł w porównaniu z komórkami J82 może nie wynikać z obecności EGF w pożywce wzrostowej na podstawie następujących obserwacji:27 ], po drugie, komórki UROtsa hodowane w pożywce wolnej od EGF były mniej wrażliwe na żywotność komórek hamowanych przez olej kadzidło w porównaniu z komórkami J82, chociaż ogólna żywotność komórek UROtsa była zmniejszona (danych nie pokazano), a po trzecie, cztery inne oleje, w tym olej z drzewa sandałowego ( album Santalum ), olej z jodły balsamicznej ( Abies balsamea ), olej palo santo ( Bursera graveolens ) i olej tsuga ( Tsuga canadensis ) (Young Living Essential Oils), indukowały prawie identyczną cytotoksyczność zarówno w komórkach J82, jak i UROtsa (dane nie pokazany).
Komercyjny olej z kadzideł zastosowano bezpośrednio w naszych eksperymentalnych modelach komórek bez modyfikacji. W naszych wstępnych badaniach nie było naszym zamiarem zbadanie konkretnego składu chemicznego olejku z kadzideł ani określenie jego skutecznej dawki, ponieważ niektóre doniesienia wskazują, że całkowity ekstrakt z kadzideł jest silniejszy niż czyste, specyficzne kwasy bosweliowe [ 9].]. Jednak w przyszłych badaniach klinicznych wymagana będzie standardowa ocena składu chemicznego oleju z kadzideł i jego skuteczności w supresji guza. Ponadto olej kadzidło został dodany do pożywki do hodowli komórkowej w tym badaniu bez włączenia nośnika; i zależną od dawki supresję żywotności komórek zaobserwowano zarówno w komórkach J82, jak i UROtsa przy braku jakiegokolwiek nośnika oleju. Brak nośnika eliminował zależne od nośnika działanie wyciągu z żywicy kadzidło, jak donosili Chevrier i in . [ 4 ]
Analiza ekspresji genów została zakończona w ciągu 3 godzin po traktowaniu olejem kadzidło, ponieważ jakość i ilość izolowanego RNA nie były wystarczające do analizy mikromacierzy po tym czasie. Zgłosiliśmy w sumie 122 geny z regulacją w górę i 47 w dół z ponad 2-krotną indukcją lub supresją w ciągu 3 godzin. Te odkrycia sugerują bardzo specyficzne działanie olejku z kadzideł. Analiza ekspresji genów w całym genomie obsługuje wzorce stresu, aktywację zatrzymania cyklu komórkowego, supresję proliferacji komórkowej i aktywację apoptotycznej sygnalizacji w komórkach J82 traktowanych olejem kadzidło w ciągu 1 godziny od stymulacji, a niektóre z tych procesów utrzymały się przez 3 godziny.
W oparciu o czasową regulację genów zidentyfikowanych za pomocą mikromacierzy i analizy bioinformatycznej, zaproponowaliśmy, aby olej z kadzideł indukował różne ścieżki śmierci w komórkach J82. Fale czynników transkrypcyjnych były regulowane olejkiem z kadzideł od 30 minut do 3 godzin. EGR1 był jednym z niewielu genów, które uległy szybkiej regulacji w ciągu pierwszych 30 minut. Chociaż wykazano, że EGR1 jest wczesnym genem, który jest natychmiast regulowany w górę w innych systemach i jest skorelowany z naprawą DNA [ 28 ], mechanizm podwyższonej ekspresji EGR1 przez olej z kadzideł jest niejasny. Opisano, że EGR1 zwiększa transkrypcję innego czynnika transkrypcyjnego ATF3 [ 29]; a poziomy ATF3 wzrosły w naszym układzie między 30 a 60 minut po ekspozycji na kadzidło. ATF3 jest indukowany przez naprężenia i może wiązać się z DDIT3 [ 30 ], który był regulowany w górę od 2 do 3 godzin w naszym systemie. Ponadto DDIT3 reaguje na uszkodzenie DNA [ 31 ] i jest odpowiedzialny za zatrzymanie cyklu komórkowego [ 32 ]. Ponadto za pomocą narzędzia PAINT webtool http://www.dbi.tju.edu/dbi/tools/paint/ [ 33], aby przeszukać bazę danych TRANSFAC, zidentyfikowaliśmy sekwencje wiążące EGR1 i ATF3 powyżej wielu genów związanych z apoptozą zidentyfikowanych w naszym systemie. EGR1 może wiązać regiony flankujące 5 '5 zidentyfikowanych genów związanych z apoptozą (FGFR1, GADD45B, HES1, RHOB i TRIB1), które były regulowane w górę od 2 do 3 godzin. Miejsca wiązania ATF3 znaleziono w regionach flankujących 5 '3 genów związanych z apoptozą (FOSB, GEM i LAMA5), które były regulowane w górę od 1 do 2 godzin oraz 3 dodatkowych genów (HSPA1A, ID1 i JUN) od 2 do 3 godzin. Przez podobne wnioskowanie ATF3 może również uwzględniać ekspresję 2 genów o obniżonej regulacji: ING4 (1-2 godziny) i ATG5 (2-3 godziny). Sekwencyjna ekspresja tych zidentyfikowanych czynników transkrypcyjnych może być ostatecznie odpowiedzialna za zatrzymanie cyklu komórkowego, zahamowanie proliferacji komórek,
Stłumiona żywotność i proliferacja komórek w komórkach J82 traktowanych olejem kadzidło została również potwierdzona przez podwyższoną ekspresję genów odpowiedzialnych za zatrzymanie cyklu komórkowego i antyproliferację. Wykazano, że regulowana w górę IL8 [ 34 ] i CDKN1A [ 35 ] są odpowiedzialne za zatrzymanie cyklu komórkowego i zahamowanie proliferacji komórek. IL1A jest negatywnym regulatorem postępu cyklu komórkowego i proliferacji komórek [ 36 ]; i wykazano, że IL6 wywołuje zatrzymanie wzrostu [ 37 ]. Jednak poziomy ING4, cząsteczki, która jest negatywną regulacją proliferacji komórek w linii komórek ludzkiego raka wątrobowokomórkowego (HepG2) [ 38], zostały podwyższone w komórkach traktowanych olejem z kadzideł. ING4 może funkcjonować inaczej między komórkami J82 i komórkami HepG2; lub aktywność ING4 jest tłumiona przez dużą liczbę proapoptotycznych cząsteczek w odpowiedzi na olej z kadzideł.
Olej kadzidłowy regulował w górę kilka proapoptotycznych genów, w tym CDKN1A [ 39 ], DEDD2 [ 40 ], NUDT2 [ 41 ], SGK, TNFAIP3 i IER3 [ 42 ]. Podwyższona ekspresja (od 0,5 do 2 godzin), a następnie tłumiona ekspresja (2-3 godziny) receptora błony komórkowej przeżycia, AXL [ 43], sugeruje, że komórki mogą próbować przedłużyć przeżycie komórek po ekspozycji na olej kadzidełkowy. Proponujemy również, aby olej kadzidłowy mógł aktywować zarówno zewnętrzną, jak i wewnętrzną sygnalizację śmierci w komórkach J82, odpowiednio poprzez receptory stresu i śmierci, w celu przeprowadzenia apoptozy. Wewnętrzna sygnalizacja śmierci została zasugerowana przez regulowaną w górę ekspresję SSRT1, GADD45B, DDIT3, CDKN1A, które okazały się wymagane do zatrzymania cyklu komórkowego wywołanego uszkodzeniem DNA [ 35 , 39 ]. Zewnętrzna sygnalizacja śmierci wiązała się z podwyższoną ekspresją DEDD2, który jest receptorami w domenie śmierci i indukuje apoptozę [ 40 ].
Chociaż przedstawione tu bioinformatyki i analizy TUNEL sugerują, że olej z kadzideł indukował apoptozę, a nie martwicę, w komórkach J82, olej z kadzideł nie powodował fragmentacji DNA, co jest cechą apoptozy, w tej linii komórek raka pęcherza. Możliwe jest, że fragmentacja DNA nastąpiła między 6 a 12 godzinami po obróbce olejkiem z kadzideł. Alternatywnie, apoptoza nie fragmentacji DNA została opisana w wielu przypadkach [ 44 - 46 ]; i indukowana olejem kadzidło śmierć komórki J82 może pasować do tej kategorii. Szczegółowe szlaki molekularne i biologiczne wykorzystywane przez olej kadzidłowy w indukowaniu śmierci komórek specyficznych dla komórek raka pęcherza moczowego wymagają dalszych badań.
Badanie to pomaga wykazać, że olej kadzidełkowy może być odpowiedni jako alternatywna terapia raka pęcherza moczowego. Jest to pierwszy raport wykazujący, że olej z kadzideł może rozróżniać komórki raka pęcherza moczowego od normalnych komórek urotelialnych w systemie hodowli komórkowej i wykorzystujący technologię mikromacierzy do identyfikacji potencjalnych ścieżek biologicznych aktywowanych przez olej z kadzideł. Nasze wyniki są zgodne z doniesieniami medialnymi, że olej z kadzideł specyficznie atakuje czerniaka złośliwego, ale nie normalne komórki skóry u koni http://www.purepeace.com/press/press_frankincense.pdf . Konieczne są dalsze badania w celu ustalenia, czy olej z kadzideł ma podobny wpływ na inne linie komórkowe raka pęcherza moczowego o różnym nasileniu, takie jak RT4, T24 i 5637, a następnie in vivobadania z wykorzystaniem modeli zwierzęcych raka pęcherza moczowego. Ponadto należy zastosować standardowe wytwarzanie i wskazanie, zanim komercyjny olej z kadzideł będzie mógł być stosowany jako alternatywna lub uzupełniająca terapia w leczeniu raka pęcherza moczowego.
Wniosek
Olejek kadzidłowy może rozróżniać komórki raka pęcherza moczowego i normalne komórki urotelialne w hodowli. Olej hamuje przeżycie komórek i indukuje apoptozę w hodowanych komórkach raka pęcherza moczowego. Na podstawie tej wstępnej obserwacji olej kadzidełkowy może stanowić alternatywną dopęcherzową terapię raka pęcherza, chociaż w celu potwierdzenia bieżących obserwacji należy zastosować więcej linii komórek raka pęcherza moczowego i modeli zwierzęcych.
Wkład autorów
MBF i JO przeprowadziły analizę mikromacierzy i bioinformatyki. QY, JTA i MRS przeprowadzili analizę biologii komórkowej i analizę apoptozy hodowanych komórek pęcherza moczowego. RS, RAA, JCW, KMF i HKL wymyślili pomysł, zaprojektowali eksperymenty i zinterpretowali wyniki eksperymentu. Wszyscy autorzy przyczynili się do przygotowania manuskryptu i zatwierdzili ostateczny manuskrypt.
Historia przed publikacją
Historia przed publikacją tego artykułu jest dostępna tutaj:
Materiał uzupełniający
Dodatkowy plik 1:
Geny z co najmniej dwukrotnym wzrostem w sąsiednich punktach czasowych. Dane dostarczyły listę wszystkich genów, których poziomy ekspresji są podwyższone co najmniej dwa razy od jednego punktu czasowego do następnego punktu czasowego.
Plik dodatkowy 2:
Geny z co najmniej dwukrotnym zmniejszeniem sąsiadujących punktów czasowych. Dane wymieniają wszystkie geny, których poziomy ekspresji są tłumione co najmniej dwa razy od jednego punktu czasowego do następnego.
Dodatkowy plik 3:
Grupy funkcjonalne genów regulowanych olejem kadzidło w komórkach raka pęcherza J82. Dane dostarczyły klasyfikacji ontologii genów dla wszystkich genów regulowanych olejem z kadzideł.
Podziękowanie
Ta praca była częściowo wspierana przez granty NIH RR16478, RR03025, RR15577, 01700172 i U2 + AI062629 .
Bibliografia
- Maloney GA. Złoto, kadzidło i mirra: wprowadzenie do duchowości wschodnio-chrześcijańskiej. Nowy Jork: Crossroads Pub. Współ; 1997. [ Google Scholar ]
- Banno N, Akihisa T, Yasukawa K, Tokuda H, Tabata K, Nakamura Y, Nishimura R, Kimura Y, Suzuki T. Aktywności przeciwzapalne kwasów triterpenowych z żywicy Boswellia carteri. J Ethnopharmacol. 2006; 107 : 249–253. doi: 10.1016 / j.jep.2006.03.006. [ PubMed ] [ CrossRef ] [ Google Scholar ]
- Langmead L, Rampton DS. Artykuł poglądowy: terapie uzupełniające i alternatywne w chorobach zapalnych jelit. Aliment Pharmacol Ther. 2006; 23 : 341–349. doi: 10.1111 / j.1365-2036.2006.02761.x. [ PubMed ] [ CrossRef ] [ Google Scholar ]
- Chevrier MR, Ryan AE, Lee DY, Zhongze M, Wu-Yan Z, Via CS. Ekstrakt Boswellia carterii hamuje cytokiny TH1 i promuje cytokiny TH2 in vitro. Clin Diag Lab Immunol. 2005; 12 : 575–580. doi: 10.1128 / CDLI.12.5.575-580.2005. [ Artykuł wolny od PMC ] [ PubMed ] [ CrossRef ] [ Google Scholar ]
- Sharma ML, Khajuria A, Kaul A, Singh S, Singh GB, Atal CK. Wpływ salai guggal byłej Boswellia serrata na komórkowe i humoralne odpowiedzi immunologiczne oraz migrację leukocytów. Działania agentów. 1988; 24 : 161–164. doi: 10.1007 / BF01968095. [ PubMed ] [ CrossRef ] [ Google Scholar ]
- Singh GB, Atal CK. Farmakologia ekstraktu z salai guggal ex-Boswellia serrata, nowego niesteroidowego środka przeciwzapalnego. Działania agentów. 1986; 18 : 407–412. doi: 10.1007 / BF01965005. [ PubMed ] [ CrossRef ] [ Google Scholar ]
- Weckesser S, Engel K, Simon-Haarhaus B, Wittmer A, Pelz K, Schempp CM. Badanie ekstraktów roślinnych pod kątem działania przeciwdrobnoustrojowego przeciwko bakteriom i drożdżom o znaczeniu dermatologicznym. Fitomedycyna 2007; 14 : 508–516. doi: 10.1016 / j.phymed.2006.12.013. [ PubMed ] [ CrossRef ] [ Google Scholar ]
- Winking M, Sarikaya S, Rahmanian A, Jodicke A, Boker DK. Kwasy bosweliowe hamują wzrost glejaka: nowa opcja leczenia? J Neurooncol. 2000; 46 : 97–103. doi: 10.1023 / A: 1006387010528. [ PubMed ] [ CrossRef ] [ Google Scholar ]
- Hostanska K, Daum G, Saller R. Aktywność cytostatyczna i indukująca apoptozę kwasów bosweliowych wobec złośliwych linii komórkowych in vitro . Anticancer Res. 2002; 22 : 2853–2862. [ PubMed ] [ Google Scholar ]
- Huang MT, Badmaev V, Ding Y, Liu Y, Xie JG, Ho CT. Przeciwnowotworowe i przeciwnowotworowe działania triterpenoidu, kwasu β-bosweliowego. BioFactors. 2000; 13 : 225–230. doi: 10.1002 / biof.5520130135. [ PubMed ] [ CrossRef ] [ Google Scholar ]
- Flavin DF. Inhibitor lipooksygenazy w przerzutach raka piersi do mózgu. J Neurooncol. 2007; 82 : 91–93. doi: 10.1007 / s11060-006-9248-4. [ PubMed ] [ CrossRef ] [ Google Scholar ]
- Akihisa T, Tabata K, Banno N, Tokuda H, Nishimura R, Nakamura Y, Kimura Y, Yasukawa K, Suzuki T. Efekty chemoprewencyjne i aktywność cytotoksyczna kwasów triterpenowych z żywicy Boswellia carteri. Biol Pharm Bull. 2006; 29 : 1976–1979. doi: 10.1248 / bpb.2.1.1767. [ PubMed ] [ CrossRef ] [ Google Scholar ]
- Safayhi H, Sailer ER, Ammon HP. Mechanizm hamowania 5-lipoksygenazy przez kwas acetylo-11-keto-β-bosweliowy. Mol Pharmacol. 1995; 47 : 1212–1216. [ PubMed ] [ Google Scholar ]
- Anthoni C, Laukoetter MG, Rijcken E, Vowinkel T, Mennigen R, Muller S, Senninger N, Russell J, Jauch J, Bergmann J i in. Mechanizmy leżące u podstaw przeciwzapalnych działań pochodnych kwasu bosweliowego w eksperymentalnym zapaleniu jelita grubego. Am J Physiol Gastrointest Wątroba Physiol. 2006; 290 : G1131–1137. doi: 10.1152 / ajpgi.00562.2005. [ PubMed ] [ CrossRef ] [ Google Scholar ]
- Safayhi H, Mack T, Ammon HP. Ochrona przez kwasy bosweliowe przed zapaleniem wątroby indukowanym galaktozaminą / endotoksyną u myszy. Biochem Pharmacol. 1991; 41 : 1536–1537. doi: 10.1016 / 0006-2952 (91) 90575-P. [ PubMed ] [ CrossRef ] [ Google Scholar ]
- Park YS, Lee JH, Bondar J, Harwalkar JA, Safayhi H, Golubic M. Cytotoksyczne działanie kwasu acetylo-11-keto-β-bosweliowego (AKBA) na komórki oponiaka. Planta Medica. 2002; 68 : 397–401. doi: 10.1055 / s-2002-32090. [ PubMed ] [ CrossRef ] [ Google Scholar ]
- Shao Y, Ho CT, Chin CK, Badmaev V, Ma W, Huang MT. Działanie hamujące kwasów bosweliowych z Boswellia serrata przeciwko komórkom ludzkiej białaczki HL-60 w hodowli. Planta Medica. 1998; 64 : 328–331. doi: 10.1055 / s-2006-957444. [ PubMed ] [ CrossRef ] [ Google Scholar ]
- Liu JJ, Nilsson A, Oredsson S, Badmaev V, Duan RD. Kwasy keto- i acetylo-keto-bosweliowe hamują proliferację i indukują apoptozę w komórkach Hep G2 poprzez szlak zależny od kaspazy-8. Int J Mol Med. 2002; 10 : 501–505. [ PubMed ] [ Google Scholar ]
- Zhao W, Entschladen F, Liu H, Niggemann B, Fang Q, Zaenker KS, Han R. Octan kwasu bosweliowego indukuje różnicowanie i apoptozę w wysoce przerzutowych komórkach czerniaka i włókniakomięsaka. Cancer Detec Poprz. 2003; 27 : 67–75. doi: 10.1016 / S0361-090X (02) 00170-8. [ PubMed ] [ CrossRef ] [ Google Scholar ]
- Liu JJ, Nilsson A, Oredsson S, Badmaev V, Zhao WZ, Duan RD. Kwasy bosweliowe wywołują apoptozę szlakiem zależnym od aktywacji kaspazy-8, ale niezależnym od interakcji ligandu Fas / Fas w komórkach HT-29 raka jelita grubego. Rakotwórczość. 2002; 23 : 2087–2093. doi: 10.1093 / carcin / 23.12.2087. [ PubMed ] [ CrossRef ] [ Google Scholar ]
- Mikhaeil BR, Maatooq GT, Badria FA, Amer MM. Chemia i działanie immunomodulujące olejku z kadzideł. Z Naturforsch [C] 2003; 58 : 230–238. [ PubMed ] [ Google Scholar ]
- O'Toole C, Price ZH, Ohnuki Y, Unsgaard B. Ultrastruktura, kariologia i immunologia linii komórkowej pochodzi od ludzkiego raka komórek przejściowych. Br J Cancer. 1978; 38 : 64–76. [ Artykuł wolny od PMC ] [ PubMed ] [ Google Scholar ]
- Petzoldt JL, Leigh IM, Duffy PG, Sexton C, Masters JR. Unieśmiertelnienie ludzkich komórek urotelialnych. Urol Res. 1995; 23 : 377–380. doi: 10.1007 / BF00698738. [ PubMed ] [ CrossRef ] [ Google Scholar ]
- Yang Q, Titus M, Fung KM, Lin HK. 5α-Androstane-3α, 17β-diol wspomaga przeżycie i proliferację ludzkich komórek raka prostaty poprzez niezależne od receptorów androgenowych szlaki sygnałowe: Implikacja progresji raka prostaty niezależnego od androgenów. J Cell Biochem. 2008; 104 : 1612–1624. doi: 10.1002 / jcb.21731. [ PubMed ] [ CrossRef ] [ Google Scholar ]
- Mondalek FG, Lawrence BJ, Kropp BP, Grady BP, Fung KM, Madihally SV, Lin HK. Włączenie nanocząstek kwasu poli (mlekowo-glikolowego) do biomateriałów podśluzówkowej jelita cienkiego świń. Biomateriały. 2008; 29 : 1159–1166. doi: 10.1016 / j.biomaterials.2007.11.020. [ Artykuł wolny od PMC ] [ PubMed ] [ CrossRef ] [ Google Scholar ]
- Marshall CJ, Franks LM, Carbonell AW. Markery transformacji nowotworowej w nabłonkowych liniach komórkowych pochodzących z ludzkich nowotworów. J Natl Cancer Inst. 1977; 58 : 1743–1751. [ PubMed ] [ Google Scholar ]
- Gibson EM, Henson ES, Haney N, Villanueva J, Gibson SB. Naskórkowy czynnik wzrostu chroni komórki nabłonkowe przed związaną z czynnikiem martwicy nowotworem apoptozą indukowaną apoptozą indukowaną ligandem przez hamowanie uwalniania cytochromu c. Cancer Res. 2002; 62 : 488–496. [ PubMed ] [ Google Scholar ]
- Franken NA, Ten Cate R, Van Bree C, Haveman J. Indukcja wczesnej odpowiedzi białka EGR-1 w ludzkich komórkach nowotworowych po promieniowaniu jonizującym jest skorelowana ze zmniejszeniem naprawy śmiertelnych zmian i wzrostem naprawy zmian subletalnych. Int J Oncol. 2004; 24 : 1027–1031. [ PubMed ] [ Google Scholar ]
- Bottone FG, Jr, Moon Y, Alston-Mills B, Eling TE. Transkrypcyjna regulacja aktywującego czynnika transkrypcyjnego 3 obejmuje gen wczesnej odpowiedzi wzrostu 1. J Pharmacol Exp Ther. 2005; 315 : 668–677. doi: 10.1124 / jpet.105.089607. [ PubMed ] [ CrossRef ] [ Google Scholar ]
- Chen BP, Wolfgang CD, Hai T. Analiza ATF3, czynnika transkrypcyjnego indukowanego stresami fizjologicznymi i modulowanego przez gadd153 / Chop10. Mol Cell Biol. 1996; 16 : 1157–1168. [ Artykuł wolny od PMC ] [ PubMed ] [ Google Scholar ]
- Park JS, Luethy JD, Wang MG, Fargnoli J, Fornace AJ, Jr, McBride OW, Holbrook NJ. Izolacja, charakterystyka i lokalizacja chromosomalna ludzkiego genu GADD153. Gen. 1992; 116 : 259–267. doi: 10.1016 / 0378-1119 (92) 90523-R. [ PubMed ] [ CrossRef ] [ Google Scholar ]
- Manthey KC, Rodriguez-Melendez R, Hoi JT, Zempleni J. Ryboflawina powoduje uszkodzenie białka i DNA w komórkach HepG2, wyzwalając zatrzymanie w fazie G1 cyklu komórkowego. J Nutr Biochem. 2006; 17 : 250–256. doi: 10.1016 / j.jnutbio.2005.05.004. [ Artykuł wolny od PMC ] [ PubMed ] [ CrossRef ] [ Google Scholar ]
- Vadigepalli R, Chakravarthula P, Zak DE, Schwaber JS, Gonye GE. PAINT: narzędzie do analizy promotora i generowania sieci interakcji do identyfikacji sieci regulacji genów. OMICS. 2003; 7 : 235–252. doi: 10.1089 / 153623103322452378. [ PubMed ] [ CrossRef ] [ Google Scholar ]
- Thirumangalakudi L, Yin L, Rao HV, Grammas P. IL-8 indukuje ekspresję metaloproteinaz macierzy, cykl komórkowy i białka proapoptotyczne oraz śmierć komórek w hodowanych neuronach. J Alzheimers Dis. 2007; 11 : 305–311. [ PubMed ] [ Google Scholar ]
- Bunz F, Dutriaux A, Lengauer C, Waldman T, Zhou S, Brown JP, Sedivy JM, Kinzler KW, Vogelstein B. Nauka. 1998; 282 : 1497–1501. doi: 10.1126 / science.282.5393.1497. [ PubMed ] [ CrossRef ] [ Google Scholar ]
- Zeki K, Morimoto I, Arao T, Eto S, Yamashita U. Interleukina-1α reguluje postęp cyklu komórkowego G1 i zatrzymanie w liniach komórkowych raka tarczycy NIM1 i NPA. J Endocrinol. 1999; 160 : 67–73. doi: 10.1677 / joe.0.1600067. [ PubMed ] [ CrossRef ] [ Google Scholar ]
- Sanford DC, DeWille JW. C / EBPdelta jest dalszym mediatorem indukowanego przez IL-6 hamowania wzrostu komórek raka prostaty. Prostata. 2005; 63 : 143–154. doi: 10.1002 / pros.20159. [ PubMed ] [ CrossRef ] [ Google Scholar ]
- Zhang X, Xu LS, Wang ZQ, Wang KS, Li N, Cheng ZH, Huang SZ, Wei DZ, Han ZG. ING4 indukuje zatrzymanie cyklu komórkowego G2 / M i zwiększa chemo wrażliwość na czynniki uszkadzające DNA w komórkach HepG2. FEBS Lett. 2004; 570 : 7–12. doi: 10.1016 / j.febslet.2004.06.010. [ PubMed ] [ CrossRef ] [ Google Scholar ]
- Levkau B, Koyama H, Raines EW, Clurman BE, Herren B, Orth K, Roberts JM, Ross R.Rozszczepienie p21Cip1 / Waf1 i p27Kip1 pośredniczy w apoptozie w komórkach śródbłonka poprzez aktywację Cdk2: rola kaskady kaspazy. Mol Cell. 1998; 1 : 553–563. doi: 10.1016 / S1097-2765 (00) 80055-6. [ PubMed ] [ CrossRef ] [ Google Scholar ]
- Roth W, Stenner-Liewen F, Pawłowski K, Godzik A, Reed JC. Identyfikacja i charakterystyka DEDD2, białka zawierającego domenę efektorową śmierci. J Biol Chem. 2002; 277 : 7501–7508. doi: 10.1074 / jbc.M110749200. [ PubMed ] [ CrossRef ] [ Google Scholar ]
- Vartanian A, Aleksandrow I, Prudowski I, McLennan A, Kisselev L. Ap4A indukuje apoptozę w hodowanych komórkach ludzkich. FEBS Lett. 1999; 456 : 175–180. doi: 10.1016 / S0014-5793 (99) 00956-4. [ PubMed ] [ CrossRef ] [ Google Scholar ]
- Pietzsch A, Buchler C, Aslanidis C, Schmitz G. Identyfikacja i charakterystyka nowego genu zależnego od różnicowania monocytów / makrofagów, który reaguje na lipopolisacharyd, ceramid i lizofosfatydylocholinę. Biochem Biophys Res Commun. 1997; 235 : 4–9. doi: 10.1006 / bbrc.1997.6715. [ PubMed ] [ CrossRef ] [ Google Scholar ]
- Goruppi S, Ruaro E, Varnum B, Schneider C.Wymaganie szlaku zależnego od kinazy 3-fosfatydyloinozytolu i Src dla aktywności mitogennej i przeżycia Gas6-Axl w fibroblastach NIH 3T3. Mol Cell Biol. 1997; 17 : 4442–4453. [ Artykuł wolny od PMC ] [ PubMed ] [ Google Scholar ]
- Yamaguchi K, Uzzo R, Dulin N, Finke JH, Kolenko V. Komórki raka nerki ulegają apoptozie bez fragmentacji oligonukleosomalnego DNA. Biochem Biophys Res Commun. 2004; 318 : 710–713. doi: 10.1016 / j.bbrc.2004.04.086. [ PubMed ] [ CrossRef ] [ Google Scholar ]
- Hirata H, Hibasami H, Yoshida T, Morita A, Ohkaya S, Matsumoto M, Sasaki H, Uchida A. Różnicowanie i apoptoza bez fragmentacji DNA w hodowanych komórkach Schwanna pochodzących z nerwu Wallera-degenerowanego. Apoptoza. 1998; 3 : 353–360. doi: 10.1023 / A: 1009633205444. [ PubMed ] [ CrossRef ] [ Google Scholar ]
- Yuste VJ, Bayascas JR, Llecha N, Sanchez-Lopez I, Boix J, Comella JX. Brak fragmentacji oligonukleosomalnego DNA podczas apoptozy komórek nerwiaka niedojrzałego IMR-5: zanik DNazy aktywowanej kaspazą. J Biol Chem. 2001; 276 : 22323–22331. doi: 10.1074 / jbc.M100072200. [ PubMed ] [ CrossRef ] [ Google Scholar ]
Komentarze
Prześlij komentarz